In het stuk ‘Vrouwen’ dat toneelvereniging De Rederijkers speelde, gaat het in wezen om…. een man. Hij is continue aanwezig in dit stuk maar niemand ziet hem staan, hij is enkel getuige van de chaos die hij veroorzaakt. Kan hij dit verhaal nog naar een goed einde brengen?
Was het oorspronkelijk stuk ‘The women’ van Clare Booth Luce uit 1937 een schets van de elite in Manhattan, regisseur Gerda Klievink vertaalde en bewerkte het naar een heel eigen versie waarin een combinatie is ontstaan van die Amerikaanse ‘women’ en de oerhollandse personages uit de musicals van AMG Schmidt. Ook de humor ontbreekt niet en muziek wordt niet geschuwd, de Rederijkers zingen met verve over wat er in hen omgaat.
Mary, de vrouw van Steven Heester, is welgesteld. Ze heeft een huishoudster, een stagiair, een dochter en een goed geslaagde zakenman als man. Haar leven is gevuld met lunchen, een beetje werken en haar vriendinnen.
Op een dag krijgt ze van een nagelstyliste te horen dat haar Steven een affaire heeft met Chrystal, een 18 jarige blondine die op een parfumerieafdeling werkt.
Haar vriendinnen: de vlinderachtige Edith, de no-nonsens schrijfster Nancy en Cachet redacteur Silvi komen voor haar op, maar hebben al snel een heel eigen invalshoek. Mary’s verbijstering over wat er in haar leven gebeurt, wordt door haar moeder praktisch benaderd: ‘het gaat niet om jou, je hebt een dochter’.
Net als Mary denkt dat Steven zijn fout inziet, ontmoet ze de jonge Chrystal die haar duidelijk maakt dat Steven niet van plan is haar op te geven. Een blik op de blonde schoonheid van het meisje doet haar vertrouwen in een goede afloop wankelen. Nooit eerder voelde ze zich zo oud.
En Steven?
‘Wat een dilemma, wat een dilemma’.